baba olmak

PS: Aşağıda okuyacağınız yazıyı bu sefer bir kızın annesi değil bir babanın kızı olarak yazdım. İçinde bulunduğumuz kasım ayı sebebi ile içimden dışarı taşmak isteyen kız çocuğu hala çözemediği duygularını, yaşayamadıklarını, başarabildiklerini gözden geçirerek anne olabilmeyi, öğrenmeye çalıştığını yazmak istedi. Amacının duygu sömürüsü yapmak olmadığını, yaşaması gereken ilk aşkını yaşayamadığını ama bulduğu son aşkıyla bir kız büyütmeye çabalarken aslında kendi çocukluğunu tamir ettiğini söylemek istedi. Babasız bir kız çocuğundan babasız bir kadına evrilirken onun gibi olanların kalbinden öpmek istedi. Senin öldüğün yıl doğan bebeler koca insan oldular. Gittiğinden bu yana geçen zaman içinde benim içimde olanlar da ise bir düzelme...

3-4 Yaş/1 Nasıl geçmiş zaman Takvimler olmasa anlayamayacak kadar çok galiba. Biz yetişkinlerin takvimleri var. Zaman dediğimiz şeye inandığımız için. Senin hayatı zamansız sevinçle, sevgiyle ölçtüğün gibi değil ama. Takvimler daha sevgisiz daha aşksız... Sadece rakamlar... İleri giden rakamlar... İleri sayıyoruz rakamları, ama geri gidiyor gibi de hissediyoruz. Özellikle belli yaşlardan sonra. Çünkü bir sona doğru gidiyor. İçinde sevgi olmayan her şeye bir olumsuzluk yapışır ve peşini bırakmaz ya onun gibi. Rakamlar belki objektif ama biz değiliz. Yirmiler bir başka, otuzlar daha başka ve sonra kırklar da ap ayrı bir şey sanırım. * Ama yaşadığımız onca şeyi düşününce geçen zaman...

Belki de yaşadığım en karmaşık dönemdeyim... Anne olmak dünyanın en güzel şeyi olsa da, gerçekten duygusallık kısmı çok acı. Özellikle anneyken, içinde bir evlat daha taşıyorsan... Evet geldik 12. haftaya, mide bulantılı günleri geride bıraktığımı düşünerek yola devam ediyorum. Her şey yolunda sağlıklı. Gelelim oğlum Deniz'e nasıl açıkladığımıza. Tatil süresince odada onu ağlarken bulduk "Bu hayatta kimsem yok, yalnızım. Herkesin kardeşi var ben kimsesizim” diyordu. Anne baba olarak kendimizi ağlarken ve sarılmış kenetlenmiş bulduk. O an kardeşi olacağını artık yalnız olmadığını söyledik. Deniz şu an dünyanın en mutlu insanı... Çocuktum anne olduğumda, gözlerimde ki korku hissedilmeyecek gibi değildi... Göğsümün sol...

Aklımda binlerce düşünce, dur bunu yazayım diyorum elim gitmiyor tuşlara. Ne desem, ne düşünsem, ne yazsam boş gibi geliyor. Haberleri çok uzun zaman önce izlemeyi bırakmıştım. Ruhum kaldırmıyor çünkü. Bir çatı altında son derece olgun olmasını beklediğin insanların birbirlerine sen kim olduğunu zannediyorsun diye bağırdığını, çocukların kaçırılıp evlerine hiç dönemediğini, yurdum insanının iki domates iki biberle pazardan evine döndüğünü, yaşlı insanların ellerindeki üç beş kuruş için darp edildiğini, hayvanların işkencelere maruz kaldığını görmek istemiyorum. Bu sebepten izlemiyorum televizyon. Her ne kadar kaçmaya çalışsam da bir şekilde görüyor ya da duyuyorum bunları. (Elbette bazen beni kölesi yaptığını düşündüğüm sosyal medya sebepli...

Çok sık uzun araba yolculuklarına çıktığımız yaz aylarında, 3 saatten fazla süren yolculuklar çocuklu aileler için bazen çekilmez bir hal alabiliyor. Moi Çocuk ekibi tecrübe ve uzman görüşleriyle harmanladığı araba yolculuğu seyahat rehberini gururla sunar; BEBEKLİ AİLELER İÇİN! Öncelikle bebekli aileler için uzun araba yolculuklarında, yolculuk saatini seçerken dikkatli olmalarını öneririz. Bebeğinizin en aktif ve en enerjik olduğu saatlerde yola çıkmayın. Devamlı hareket etmek isteyen çocuk araba koltuğunda oturmak istemez ve huysuzlanmaya başlar. Araba yolculuğunuzu, bebeğinizin uyku saatlerine denk getirip, karnını doyurup yola çıkın ve sakin müziklerle uyumasına yardımcı olun. Yolculuk süresinin çoğunda uyuyan bebeğiniz, uyandığında yeni bir yere varmanın...

20'lerine gelmiş belki Turquinho! Karşımda duruyor, görüyorum yüzü düşmüş. Yorgun sanıyorum ilk. Ama öyle değil! Olmamış bir şeyler. Olduramamış... Kızmış da... Çünkü üzgün. Büyümüş, böyle dertli dertli karşımda durursa ne yaparım?.. * Belki ilk anda "İçimdeki Annem" çıkar ortaya; Sevginin en ağır biçimiyle; hep endişelenerek seven... Önce "anlat" diyen, Ben anlatırken bir avukat gibi, bir doktor gibi hiçbir detayı kaçırmamak için pür dikkat dinleyip Resmin bütününü kafasında oluşturup hemen çözüm düşünen, hep bulan annem. O korku-endişe sayesinde onca kısıtlı imkana rağmen once şeyi çözen Babam uzaklardayken bizi daima aynı çatı altında tutan annem... * Bir de "İçimdeki Ben" var tabi....

2-3 Yaş /6 Geçenlerde çalıştığım restorana bir aile geldi,Dede, babaanne, anne, baba ve iki çocuk. Oturdular, birlikte yemeklerini yediler, konuştular, gülüştüler vs. Buralı değiller, belli ki fırsat bulup birlikte tatile gelmişler. Çocuklar 5-7 yaşlarında... Yemek bitince oyalandılar falan derken öylece oturmaktan canları sıkıldı. Dolaşmak istiyorlar. Babanne ve anne, çocukları alıp gezmeye gitti. Dede ve baba başbaşa kaldı, Bu ne değişimdir! İkisinin de bakışları, ses tonları değişti. Onları izliyorum ve düşünüyorum; "sanki zamansız bir frekansa geçtiler". Baba ve oğul oldular. Ömür boyu oldukları gibi. 40 yıl önce, 20 yıl önce, 5 yıl önce ya da dün oldukları gibi. 40'ların ortasındaki baba...

Hep anneler mi yazar sandınız? Onlar sosyal medyada sevilen, takip edilen 3 baba; @babalardaanlar, @babalar_kizlari ve @bilgilibaba... Moi Çocuk'a yeni projeleri @bababa'yı anlattılar. Moi Çocuk: Anne olmak çok zor anneler üzerinde çok baskı var peki ya babalar sizin de üzerinizde baskı veya toplum sesi var mı? @babalar_kizlari: Yok. @bilgilibaba: Bence erkekler üzerinde de toplumsal baskı çok net var. Para kazanmak zorunda olmak, evi geçindirebilmek mecburiyeti erkeklerin omuzlarına yüklenmiş bir yük bence. Cinsiyet rolleri gereği erkeğin duygusal olmaması hatta ağlayamaması bile bir baskının sonucu. @babalardaanlar: Doğru, kesinlikle var. Her toplumu “kendine özgü” yapan tercihleri ve alışkanlıkları var. Başınızı önünüze eğip bunlarla...

Yeni bir yılın gelişi daha yurtta ve dünyada çılgın eğlencelerle kutlanırken biz de hazırlıklara şimdiden başladık. Şaka yav şaka... Hayatımın ilk 30 yılındaki ben yılbaşını nerede nasıl kimlerle geçirebileceğini hesaplarken, son 7 yılındaki benin yılbaşına dair yaptığı en büyük çılgınlık kasım ayında yılbaşı ağacını kurmak oluyor. Düşünsenize kasım ayında ağacı çıkartıp süslüyoruz, çok komik, kasım diyorum. Aralık sonuna kadar ağacın üzerinde süs namına bir şey kalmıyor, çıplak bir çam ağacı müsveddesiyle yeni yıla giriyoruz. Çünkü iki çocuklu yaşam bunu gerektirir dostum. Sonrasında da ağacın süslerini koltuk altlarından, çocukların oyuncaklarının içlerinden, dolap diplerinden çıkartıp kullanılabilecek halde olanları toplayıp, önümüzdeki yıl yine...

Biz erkeklerin garip bir tavrı var, Baba olduktan sonra ortaya çıkan... Evlendikten sonra eşimin bir kuzeniyle tanıştım. Kuzeni ve onun eşi. "Adam" ve "Kadın" olsun adları. Lisede tanışmışlar. Birlikte okumuşlar. Lise bitmiş, Farklı bölümlerde ama aynı üniversitede başlamışlar. Birkaç ay sonra bir şey oluyor Ve bizim kuzenin yani Kadın'ın annesi babasından ayrılıyor. Kadın duygusal, çok ağır bir döneme giriyor. Üniversiteyi terk ediyor vs. Ama Adam'la ilişkisi devam ediyor. Anne-babanın boşanmasından 7 ay sonra Adam ile Kadın evleniyorlar. * Mutlular. Bir kaç yıl böyle geçiyor. Sonra, -Adamın bana dediği- Aralarında devam eden ve hallolamayan bir tartışma giderek büyüyor. İki tarafı da...